Het leven in Alphen aan den Rijn 09 – Ziekte en gezondheid: Zorg in Alphen aan den Rijn

5,95

Ziekte en armoede zijn altijd aanleiding geweest tot zorg en aandacht. In eerste in- stantie was er natuurlijk de kring van familie en buren – wij noemen dat nu man- telzorg – om de zieken en behoeftigen te voorzien van de nodige steun. Bovendien waren er vanouds de kerk en de overheid die zich betrokken voelden bij het wel en wee van de inwoners van de stad of het dorp.

Armoede werd bestreden door ondersteuning in nature of, in beperkte mate, door geld. Diakenen en armmeesters waren als bestuurders ook betrokken bij de wees- en armhuizen waarvan de dagelijkse zorg was toevertrouwd aan de ‘vader’ en de ‘moeder’ van het tehuis. Alle dorpen van het huidige Alphen aan den Rijn hadden de mogelijkheid om voor zieken en behoeftigen het nodige te kunnen doen.

 

Uitverkocht

 

Men was aan het einde van de 19e eeuw tot de ontdekking gekomen dat uitbraken van tyfus, cholera of de Spaanse griep, die veel slachtoffers eisten, konden worden bestreden door de aanleg van waterleiding en riolering. Dat gebeurde dan ook op grote schaal en in de dorpen werden watertorens gebouwd, waarvan een aantal tot heden in stand gebleven is. De aanleg van riolering werd ook ter hand genomen, al zou het nog lang duren voordat de lozing van rioolwater in de sloten –al dan niet via de beerput- geheel was verdwenen.

In de loop van de 20e eeuw ontstonden veel meer initiatieven, die vooral gericht waren op de gezondheidszorg. Instellingen als het Groene Kruis en het Wit-Gele Kruis werden opgericht. De wijkverpleging kwam tot stand en er ontstonden zelfs voorlopers van ziekenhuizen. Allemaal samen met en naast de werkzame huisart- sen, tandartsen, verpleeg- en verzorgingshuizen, teveel om op te noemen. In 1962 werd, bijna als bekroning van een ontwikkeling, de eerste paal geslagen voor ‘Rijn- oord’, het nieuwe ziekenhuis voor de regio rond Alphen aan den Rijn